آرزوی انتظار
پیاده می روم اما
سواره هم بروم
باز، سال ها باید رفت
تا به روشنی صبح هایی
که با تو آغاز شوند
دستم برسد
این صبح
که از مشرق سال های بی انتظاری من
دوباره طلوع می کند
فقط برایش یک آرزو
برای فوت کردن شمع های این سال ها
باقیست
میان این همه آرزو
فقط
کاش یک بار
یک لحظه
واقعی منتظرت باشم
...
شمع ها را فوت کردم
آرزویم را بده!
پ.ن:
امسال قسمتم نشد بیایم حرمت..حالا که فکر میکنم ...می بینم روز تولدم..روز عروجت بود!با من قهر نباش بانو!
