رج های نفسم(دار دنیا)
می بافم..دار دنیا را
رد مصیبت هایش
روی قلبم پیداشت
هر رج، نفسم
تنگتر
دار دنیا
آویز خودش
خستگی
از بازی و بازیچگی
روی روحم پیداست
بازی این دنیا
سخت تر از روح من است
ببین خراش های دلم
پیداست
کمی که بگذرد
با این دار دنیایی
که بافته ام
خفه خواهم شد...
