یاد نگاه
پرسه می زنم
میان همهمه ی آرام دیروز
و نگاه کوه هایی
در انتهای خیابان
گاهی
یک بار قسمت می شود
نگاهی
که به یادت بماند
از پس سال ها
و تو غرق در "چرا "های خود
به قد کوچکی همان سال ها
بمانی
گیس های بافته ی 6 سالگی ات
همین وقت ها
بیشتر یادم می اید...