اولین سلام 

یادت هست

نگاه های غریبه ای که اشنا بودند

خودم بودم

در میان سه نگاه

آن لبخند های ریز ریز

یادت هست

دلم افتاد از آشوب

وقتی 

حرف زدم و خندیدید

آن همه دلهره رفت 

یادت هست

چه ساعتها که گذشت

تا روز 4شنبه بیاید

لحظه نبود که شمارش نکنم

هر بار

یکی که غایب بود 

چرا نیامدن ها 

یادت هست

درس بهانه ی دوستی بود

اما

فرار های شما

یادم هست

ذرت مکزیکی

تولد و شیرینی

تمام مسئله های نا تمام 

یادم هست

اینها که همه به خاطرم میماند

اما 

تو که دوباره مدرسه ای

با آن همه معلم و

کلاس انسانی

ریاضی و تجربی و عربی

اگر روزی ببینمت جایی

نگرانم که بپرسم مرا

یادت هست...